Równowaga PEH to nic innego jak zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy trzema grupami składników – proteinami, emolientami i humektantami. Wiele osób regularnie sięga po prostownicę i suszarkę, które podczas częstego stosowania zaburzają strukturę włosa. Chcąc naprawić wyrządzone szkody wybieramy kolejne produkty, nieprzynoszące oczekiwanych efektów. Jak to zmienić?

Niemal każda kobieta zmaga się z jakimś włosowym problemem – suchością, elektryzowaniem, łamliwością, szorstkością, puszeniem czy plątaniem. Dzieje się tak, ponieważ kosmykom brakuje konkretnych składników w codziennej pielęgnacji.

Proteiny, emolienty i humektanty to trzy podstawowe grupy substancji, których potrzebują nasze włosy do zachowania zdrowej kondycji. Równowaga PEH i co za tym idzie, świadoma pielęgnacja kosmyków, sprawdza się u wszystkich, bez względu na kolor włosów, ich długość czy porowatość. Ten sposób jest jednak szczególnie polecany osobom, których pasma zostały uszkodzone na skutek zabiegów fryzjerskich oraz stylizacji. Ale również w przypadku włosów kręconych, które wymagają intensywnej pielęgnacji. Należy pamiętać, że równowaga PEH nie opiera się na dostarczaniu wybranych składników w równych proporcjach. Ich ilość powinna zostać dostosowana do indywidualnych potrzeb kosmyków. Można za jej pomocą podkręcić loki, zmniejszyć puszenie, wygładzić włosy, ale niewłaściwa pielęgnacja może przeciążyć kosmyki, a nawet je przesuszyć.

Warto pamiętać, że na rynku, oprócz kosmetyków zawierających konkretne składniki, są również takie, w których znajdują się wszystkie trzy grupy – proteiny, emolienty, humektanty. Możemy wyróżnić również produkty humektantowo-emolientowe, emolientowo-humektantowe oraz proteinowo-emolientowe. To, jak określimy dany kosmetyk zależy od składnika wiodącego, jeżeli mówimy o odżywce humektantowo-emolientowej, wówczas mamy pewność, że znajdują się w niej zarówno humektanty, jak i emolienty, przy czym tych pierwszych jest więcej.

P jak proteiny

Proteiny są składnikami, które uzupełniają ubytki powstałe w kosmykach. To białka, będące swego rodzaju cementem, dzięki któremu postęp zniszczeń zostaje zatrzymany. Włosy stają się mocniejsze, a łuski wygładzone. Proteiny nie powinny być stosowane przy każdym myciu, ponieważ nie wszystkie kosmyki się z nimi zaprzyjaźnią. Najchętniej tę grupę składników przyjmują włosy zniszczone, kręcone, farbowane oraz wysokoporowate. W przypadku cienkich pasm proteiny mogą zwiększyć objętość.

Niedobór protein w codziennej pielęgnacji objawia się poprzez kruszenie, plątanie, rozdwajanie i puszenie się włosów. Kosmykom brakuje witalności oraz objętości. Są trudne w ułożeniu. W przypadku loków brak protein można rozpoznać po osłabieniu skrętu oraz ogólnym oklapnięciu włosów i puszeniem się ich.

Nadmiar protein sprawia, że pasma są matowe, pozbawione blasku, sztywne, szorstkie oraz spuszone. Można je określić mianem „siana”, łamią się i kruszą. Włosy kręcone rozprostowują się. W pielęgnacji opartej na równowadze PEH proteiny powinny być stosowane najrzadziej, chyba że nasze kosmyki wymagają ich częstszego stosowania.

Proteiny należy nakładać na nawilżone włosy. Najlepiej sięgnąć po nie po olejowaniu na podkład lub gdy poprzednie mycie było humektantowe. Po zmyciu kosmetyku proteinowego należy nałożyć na pasma emolienty. Dzięki temu proteiny zostaną „zcementowane”, a ich działanie przedłużone. W równowadze PEH proteiny są ważnymi substancjami, jednak nie należy z nimi przesadzać.

E jak emolienty

Emolienty tworzą na pasmach ochronną warstwę, która zatrzymuje w nich nawilżenie oraz składniki odżywcze. Zmniejszają negatywny wpływ czynników zewnętrznych na włosy, ograniczają ich puszenie oraz pochłanianie wilgoci z powietrza. Zmiękczają, uelastyczniają i wygładzają kosmyki. Odpowiednio dobrana ilość emolientów sprawia, że mogą być one stosowane podczas każdego mycia, by domknąć pielęgnację. Substancje te sprawdzają w przypadku wszystkich rodzajów włosów, jednak właścicielki niskoporów powinny stosować je rozważnie, ponieważ w nadmiarze mogą one obciążać pasma.

Niedobór emolientów objawia się szorstkością, zmatowieniem, łamliwością oraz elektryzowaniem się włosów. Są one trudne w rozczesaniu, nieprzyjemne w dotyku i niedociążone. Pasma są widocznie przesuszone, przez co przypominają siano.   

Nadmiar emolientów skutkuje przetłuszczaniem się włosów. U nasady są one przyklapnięte, a na długości zaczynają pojawiać się nieestetyczne strączki.

W metodzie OMO (odżywianie, mycie, odżywianie) powinny stanowić drugie „O”.

Przykładem produktu emolientowego jest uwielbiana przez włosomaniaczki odżywka octowa.

H jak humektanty

Humektanty odpowiadają za nawilżenie kosmyków. Woda zawarta we włosach ulatnia się na skutek działania wysokich temperatur oraz promieniowania UV, co z kolei skutkuje utratą zdrowej kondycji pasm. Humektanty są najlepiej tolerowane przez włosy niskoporowate, natomiast w przypadku wysoko- i średnioporów, najlepiej sięgać po nie co kilka myć.

Włosy, którym brakuje humektantów są matowe, suche, szorstkie i wyglądem przypominają siano. Łamią się i kruszą. Końcówki przypominają suche strąki, a całe pasma stają się niemiłe w dotyku.

Natomiast zbyt duża ilość humektantów doprowadza do nadmiernego nawilżenia, przez co włosy tracą elastyczność, objętość i witalność. Z czasem zaczynają się puszyć i są trudne w rozczesaniu.

Humektanty nie powinny być stosowane podczas każdego mycia. Warto pamiętać, że reagują one na wilgotność powietrza, co oznacza, że podczas opadów deszczu kosmyki pochłaniają wodę, co z kolei sprzyja puszeniu. Po umyciu włosów produktem z humektantami należy użyć jeszcze emolientów, by domknąć pielęgnację.

Jak zachować równowagę PEH?

Zachowanie równowagi PEH może początkowo wydawać się trudne, ponieważ wymaga sporego zaangażowania - testowania oraz przede wszystkim obserwacji. Świadoma pielęgnacja włosów opiera się na indywidualnym podejściu. Należy zacząć od określenia stopnia porowatości pasm.

Wysokoporowate są suche, szorstkie i matowe, często przypominają siano, są skłonne do puszenia, a przy tym łatwo się układają.

Średnioporowate to kosmyki zniszczone i spuszone, które miewają dni, gdy wyglądają zdrowo.

Niskoporowate włosy są lśniące, gładkie i zdrowe, są jednak mniej podatne na stylizację.

Następnym krokiem jest wybór odpowiednich kosmetyków oraz stworzenie planu pielęgnacji.

Zachowując równowagę PEH musimy mieć na uwadze odpowiednie proporcje poszczególnych składników w codziennej opiece nad włosami, która wymaga różnych działań w zależności od porowatości kosmyków oraz ich aktualnych potrzeb.

Zaburzona równowaga PEH w zależności od składnika, który ją zdominował, sprawia, że pasma puszą się i strączkują, są suche, matowe i nieprzyjemne w dotyku, łatwo się elektryzują lub stają się tłuste i przeciążone.

Odżywki do włosów zgodne z równowagą PEH znajdziesz tu.

Jak określić porowatość włosów?

Mianem porowatości włosów określa się stopień rozchylenia ich łusek, który z kolei powinien determinować kosmetyki, po jakie sięgamy. Nawet najdroższe produkty nie poprawią kondycji naszych kosmyków, jeżeli nie są one dobrane do typu ich porowatości.

Odchylenie łusek włosa można sprawdzić za pomocą mikroskopu, jest to najbardziej wiarygodna metoda, jednak dla większości osób niedostępna. Całe szczęście porowatość kosmyków może zostać określona również w zaciszu domowym, trzeba tylko wziąć pod uwagę:

- skręt włosów – jeżeli są one falowane, najprawdopodobniej kwalifikują się jako średnio- lub wysokopory, pasma kręcone najczęściej są wysokoporowate, a proste – niskoporowate;

- strukturę – niskopory są gładkie i miękkie w dotyku, włosy wysokoporowate są bardzo szorstkie, a średniopory mają wyczuwalne, aczkolwiek nieznaczne nierówności;

- podatność na stylizację – kosmyki niskoporowate są trudne w farbowaniu i stylizacji;

- czas schnięcia – włosy wysokoporowate bardzo szybko schną po umyciu, natomiast niskopory potrafią bardzo długo pozostawać wilgotne;

- puszenie – kosmyki niskoporowate są odporne na wilgoć, natomiast średnioporom wystarczy zazwyczaj niewielki deszczyk lub zwiększona wilgotność powietrza.

Włosy wysokoporowate

Łuski wysokoporów są mocno odchylone od kory włosa. Taki typ włosów najczęściej wiąże się z kręconymi pasmami oraz tymi bardzo zniszczonymi na przykład farbowaniem, rozjaśnianiem, niewłaściwą pielęgnacją czy nadmierną stylizacją. Pasma są szorstkie, matowe, łatwo się kruszą i ulegają uszkodzeniom. Włosy wysokoporowate są łatwe w układaniu i dobrze chłoną kolor oraz składniki pielęgnujące. Trudno je przeciążyć.

Włosy średnioporowate

Łuski włosów są nieznacznie odchylone. Często można się spotkać ze stwierdzeniem, że łączą w sobie cechy nisko- i wysokoporów. Są podatne na stylizację i farbowanie, ale przy tym łatwiej ulegają zniszczeniom w porównaniu do włosów niskoporowatych. Zazwyczaj nie brakuje im objętości, ale mogą się puszyć pod wpływem wilgoci.

Włosy niskoporowate

Niskopory to kosmyki, których łuski ściśle przylegają do kory włosa. Sprawia to, że pasma są mniej podatne na uszkodzenia zewnętrzne i mechaniczne. Trudne w stylizacji i farbowaniu, a przy tym gładkie, błyszczące i zdrowe. Nie puszą się, jednak nieodpowiednia pielęgnacja sprawia, że mogą wyglądać na przeciążone i oklapnięte. Cechą charakterystyczną jest ich powolne schnięcie po umyciu.

Podsumowanie

Pielęgnacja włosów, zgodna z równowagą PEH jest niezwykle istotna dla zachowania zdrowych i pięknych kosmyków. Aby znaleźć odpowiednie produkty konieczne jest sprawdzenie na własnej głowie, które składniki służą naszym pasmom, a które nie.